Julia "Butterfly" Hill ve 783 gün üzerinde yaşadığı sekoya ağacı Luna

Pacific Lumber şirketi Kaliforniya’daki sekoya ağaçlarını kesmek istiyordu. Oysa Julia “Butterfly” Hill ile karşılaşacaklarından haberleri yoktu. 10 Aralık 1997 günü, yalın ayaklı aktivist, 55 metre boyundaki 1500 yıllık bir sekoya ağacına tırmandı ve orada 738 gün kaldı.

Asıl ismi Julia Lorraine Hill olan bu Amerikalı ekoloji aktivisti, babasının gezgin bir vaiz olması sayesinde çocukluğunu yollarda geçirdi. 10 yaşına gelene kadar tüm ailesi ile birlikte karavanda yaşadı. Yedi yaşında yaptıkları bir yürüyüş esnasında eline konan ve uzun süre elinde birlikte yürüdüğü kelebek nedeniyle kendine “Butterfly” adını taktı ve ömrü boyunca kullandı.

Julia ortaokul yaşlarına gelince ailesi seyahat etmeyi bırakarak Arkansas’a yerleşti. 1996 yılında, 22 yaşındayken ciddi bir trafik kazası geçirdi. Tekrardan normal yürüyebilmesi ve konuşabilmesi için yaklaşık bir yıl tedavi gördü.

Kazadan sonra, Kaliforniya’ya seyahat ederek, buradaki sekoya ağaçlarını kurtarmak için bir organizasyona katıldı. Organizasyonu yapanlar birinin bir hafta boyunca ağaçta yaşamasını istediler. “Başka hiç kimse gönüllü olmazdı; bu yüzden beni seçmek zorundaydılar” dedi julia.

Başlangıçta Julia resmi olarak herhangi bir ekoloji örgütüne bağlı değildi ve sivil itaatsizliği üstlenmeye karar verdi. Diğer kuruluşların yanı sıra Julia Earth First! ve gönüllüler tarafından aktif olarak desteklendi.

Julia "Butterfly" Hill ve 783 gün üzerinde yaşadığı sekoya ağacı Luna — 1998. Fotoğtaf: Yann Gamblin/Paris Match, Getty Images

10 Aralık 1997 günü, Luna ismini verdiği bu sekoya ağacına tırmandı.

6X6 metrelik iki platform üzerinde iki sene yaşarken, pek çok hayatta kalma taktiğini de öğrendi. Julia’dan da önce insanlar ağaçlara oturuyordu. Ancak Julia, basının karşı koyamayacağı yeni bir aciliyet ve kararlılık duygusu başlattı. Şiddetli fırtınalar, dondurucu rüzgârlar arasında, Güneş enerjisi ile çalışan cep telefonuyla radyo röportajı gerçekleştirdi. İki saatlik tırmanış yapmak isteyen gazetecilere ve fotoğrafçılara ev sahipliği yaptı.

1999 Dünya Günü’nde Joan Baez ve Bonnie Raitt bile uğradı. Baez bu ziyareti “hayatının en dikkat çekici deneyimlerinden biri” olarak tanımladı.

Yöredeki insanlar Hill’i seviyordu ama onları seven kadar köyde onu sevmeyenler de vardı. Burnunu sokan bu hippiyi ve uluslararası destekçileri yaşam tarzlarına bir tehdit olarak görüyorlardı.

Eylül 1998’de, Hill’in ağaçtaki bu yaşamı neredeyse bir yıl sürmüşken, Eart First! üyesi David Chain, Kaliforniya Redwood Ormanlarında Pacific Kereste Şirketi’ne karşı düzenlenen protesto sırasında şüpheli şekilde düşen bir ağaç tarafından öldürüldü.

1999 yılında, şirketin Luna ve çevresindeki ağaçları kesmeme teminatını vermesi üzerine Julia ağaçtan indi. Bu süreçte diğer aktivistlerle birlikte 50 bin dolarlık bir para toplanarak, sürdürülebilir ormancılık konusunda yapılacak araştırmalarda kullanılması için Humboldt State Üniversitesi’ne bağışlandı.

24 yaşındaki bu yorgun ekolojist, Aralık 1999’da ağaçtan indikten sonra “Bu köklü yaşamın varlığında olmanın ve etkilenmemenin bir yolu yok” dedi. “Kârdan başka bir şey daha var; o da hayat.” Julia yere vardığında, titreyerek diz çöküp “Bu sabah çok soğuk ve ıslaktı. Gülmek zorunda kaldım çünkü bir kış daha oturmam gerekmediği için minnettarım” dedi.

Daha sonra saldırganlar tarafından ağaç testere ile kesildi. 200 yılında ağaçta bir çukur bulundu. Bulunan bu yara, bitkisel ilaçlarla tedavi edilerek çelik kablolarla sağlamlaştırıldı. 2007 yılından itibaren tekrar büyümeye devam etti.

Daha sonra tüm bu mücadelesini ve macerasını Julia, The Legacy of Luna ismindeki kitabında anlattı.