İran Gezi Notları – Çöl tepelerine doğru, Rig-e Jenn

Çölün o tarif edilemez güzelliğini herkes hayatında bir kere yaşamalı. Karadeniz evladıyım. Ne Akdeniz’in ne de Ege’nin yeşili kesiyor beni. Çorak yerlerle sorunum olmasa da uzun süreli yaşamak hiç aklımdan geçmedi ama çölde hayatta kalmayı denemek isterdim.

Burada hissettiğim duyguları nasıl tarif etsem bilmiyorum. Kısacık zaman içinde tüm hissiyatları yaşadım. Güneşin doğuşu ile birlikte en yakın kum tepesine çıkıp etrafı seyrettim. Uçsuz bucaksız, alabildiğine uzanan bir yaşam vardı. Daha önce görmediğim, deneyimlemediğim bir şeye bakıyordum. Bu denli kendine “has”lık belki korkutabilir diye düşünmüştüm ama tam tersine kadim bilgeliği ile kendine hayran bıraktı. Yorgun geçen gecenin ardından tek duyduğum sadece rüzgârın sesiydi ve esintisi sarılıyordu bana.

İran’daki son günlerime doğru arkadaşlar çölde parti yapılacağını söyledi. O gün öğleden sonra gidecek araçlar şehrin bir noktasın buluştu. İçecek, yenecek her şey önceden hazırlandı. 6-7 büyük araç ile yola çıktık. Rig-e Jenn Çölü’ne (Persian: ریگ جن‎ – Dune of the Jinn) doğru uzun bir yol macerası bizi bekliyordu.

Rig-e Jenn bölgesi, Semnan ve İsfahan şehirlerinin sınırlarında konumlanan merkez, Kebir Çölü’nün (Dasht-e Kavir)* ortasında yer alıyor. Biz, Rig-e Jenn’in başlangıç kısmına gittik. Buraya varmak bile saatlerimizi almıştı. Tam ortasına gitmek ise bir güne yakın sürebiliyormuş. Ortalara, Rig-e Jenn’e kum hâkimken buranın başlangıcına kadar alana kayaçlar, tuz, çorak toprak ve küçük dağlar hâkim. Bastığınızda toprak hemen dağılıyor.

Varıncaya kadar 6-7 araç birbirini takip ederek gittik. Yolu bilen kişi önden başı çekti. Çöl sınırı içine girdikten sonra kumda, kurak yerde gitmek ara ara zor olmadı değil. Öndeki patinaj çeken aracın savurduğu kum dalgası bizim araca aniden gelince heyecanla bağrışıp, gülmeye başladık. Uzun ve keyifli yolculuğun ardından partinin yapılacağı yere gelmiştik. Bizden önce giden başka bir grup daha vardı. Ses sistemi ve ışıklar çoktan hazırlanmıştı bile.

Gece vardığımız için hava inanılmaz soğuktu. Donmayayım diye arkadaşımdan fazladan eşya alsam da yine de pek soğuğu kestiğini söyleyemem. Zaten soğukla arası hiç iyi olmayan bir insanım. Ateş başında daha çok vakit geçirdim.

Herkes alana vardıktan sonra yavaştan parti başladı ve sabaha kadar dj’ler performans sergiledi. Sabaha kadar insanlar dans edip, ateş başında sohbet ettiler. Şansımıza dolunay da vardı. Ay ışığının çöl tepelerine yansıması insana uzaydaymış hissi veriyordu.

Düşünsene eğlendin ve dans ettin diye ölme riskin var. Çölde yapılan bu partiler tamamen gizli. Çok riskli. Yine de hiçbir şey insanları yapmak istediklerinden alıkoyamıyor. Tedbiri elden bırakmamak için ise partiden fotoğraf ve video çekmek yasaktı. Partiyi organize eden kişi tek tek herkese bunu anlattı.

Gece boyu o kadar soğuktu ki ara ara araca binip, ısınmaya çalıştım. Havanın aydınlanması ile birlikte herkes tepelere çıkıp Güneş’in doğuşunu izlemeye başladı. Güneş yükseldikçe hava da ısınmaya başladı. Hava ısındıkça montları çıkarttık. En sevdiğim an! Güneş’in altında olduğun yere uzanıp, gecenin yorgunluğunu çıkarma zamanıydı. Üşümüyordum artık. Ayakkabımı çıkardım ve yorulan ayaklarımı çöl ile tanıştırdım. Uzanıp vücudumun pilini doldurdum. Uçsuz bucaksızlığı izledim.

Daha fazla oku: İran Gezi Notları

Öğlene doğru müzik bitip, insanlar akşama kadar güneşin tadını çıkartıp, dinlendi. Akşama doğru ise yavaştan herkes toparlanıp, araçlara bindi. Bütün çöpler toplandı.

Şimdi eve dönüş vaktiydi.

Ve hiçbirimizin İran’da patlayan olaylardan henüz haberi yoktu. Eve vardığımızda bu büyük haberi öğrenecektik.

Unutma

Çöle giderken gece soğuğu için sizi sıcak tutacak şeyler alın. Yazın ise gündüz altında yanmamak için uzun kollu ama ince şeyleri tercih edebilirsiniz. Bir bezi ıslatıp, kafanıza koyabilirsiniz. Kafa lambası, ne yapmayı planladığına göre uydu telefonu ve gps de yanınıza alabilirsiniz. Tuvaletinizi yapacağınız zaman yanınıza bir poşet alın, tuvalet kağıdını onun içine atın. Arkanızı toplamayı unutmayın, çölde kaybolmayın ve buranın tadını çıkartın.

Sıcak zamanlarda yılan ve akrep gibi çöl canlıların çıkabileceğini unutmayın. Mobil hatlar çekmiyor ama 115’i arayarak kaybolduğunuzda kurtarmalarını söyleyebilirsiniz ama sizi bulmaları zaman alacaktır.

Birkaç gün kalmayı planlıyorsanız yanınıza çadır almayı da ihmal etmeyin. Yol üstünde kalabileceğiniz hiçbir yer yok. Benzinci ya da market de yok. Yiyecek ve içeceğinizi bol alın.

*Kavir-e Namak veya Büyük Tuz Çölü diye de biliniyor. Yaklaşık 900 kilometre uzunluğunda ve 320 kilometre genişliğine sahip. Kuzeybatıda Elbruz Dağlarından başlayıp, güneybatıda Lut Çölü’nde bitiyor. Parça Parça Horasan, Semnan, Tahran, İsfahan ve Yedz bölgelerinde konumlanıyor. Tuz bataklıkları oluştuktan sonra bu ismi almış. (Vikipedia)